Onbewust verandert onze leef- en werkomgeving met de dag. We zijn er alweer tientallen jaren aan gewend dat we werken met een pc of mobieltje. Ook weten we dat aller- lei beroepen rigoureus veranderen.
Waar nog niet zo lang geleden de meeste beroepen gebaseerd waren op handenarbeid, is die balans in razend tempo omgeklapt naar hoofdzakelijk werken met een computer. Het goede is dat veruit de meeste mensen deze omslag redelijk moeiteloos maken of hebben gemaakt. Het zegt iets over de flexibiliteit van de geest van de mens. En juist daar wil ik het over hebben. Want met deze nieuwe situatie treedt heel langzamerhand een scheiding op tussen geest en lichaam. Als je ’s morgens om negen uur je hoofd in de computer steekt en er ’s avonds weer uit haalt, maakt het weinig uit waar je dat doet. Het werk is steeds meer onafhankelijk geworden van de locatie van het lichaam. Het mooiste voorbeeld zijn de digitale nomaden. Mensen die de wereld afreizen met hun digitale werk en op de mooiste plekjes – mits wifi – hun werk doen. Je hersens krijgen maximaal comfort via de digitale
wereld en je lichaam krijgt maximaal comfort door het werken op een mooi plekje op aarde. Niets bijzonders? Toch wel!
Ondertussen voltrekt zich namelijk de grootste verandering in het menselijk bestaan ooit. De geest van de mens maakt zich dankzij digitalisering steeds meer los van het lichaam. De mens wordt een informatiewerker, een kenniswerker, een denkmachine, een spiritueel wezen, of hoe we het ook maar willen noemen. En de wereld waarin we leven wordt steeds meer een zelfgeschapen virtuele, digitale en wellicht spirituele wereld. De wereld van gaming laat zien hoe ver dit gaat. Evenzeer ontstaan allerlei digitale wetenschappelijke en zakelijke werelden. En alle deze digitale werelden, beheersen de onderliggende klassieke, fysieke werkelijkheid. Via de computer of smartphone ‘kijken’ we letterlijk in de virtuele wereld waar we ons op dat moment willen bevinden. We beleven dat als de werkelijkheid van het moment. De neurochirurg die met collega’s wereldwijd operaties verricht op de microschaal in iemands hersenen. De virtuele teams die gezamenlijk werken aan een design of een computerprogramma. Virtual, augmented en mixed reality – werelden die meer en meer een eigen
werkelijkheid vertegenwoordigen en zich sterk zullen ontwikkelen. Het zijn werelden van de geest, onze denk-wereld. In deze zelfgecreëerde werelden is bijna alles mogelijk. De grenzen worden louter bepaald door het vernuft en de creativiteit van het menselijk brein. We zijn immers niet langer gebonden aan belemmeringen zoals grenzen, nationale wetten of fysieke locaties.
De digitale wereld, die als een deken over de klassieke wereld heen ligt, is de toekomstige habitat van de mens. Met het lijf in de klassieke en het brein in de virtuele wereld, zullen we komende decennia gaan leven. We zullen met big-datamodellen projecties kunnen maken van delen van het heelal, alsook van het menselijk lichaam. We zullen virtueel in die modellen rond kunnen kijken en daarmee als mens zowel de micro- als macrowereld tot in detail kunnen verkennen, zonder uit onze stoel te komen. En we kunnen dat alles moeiteloos mengen met eigen geschapen werelden.
De mens kan en zal vermoedelijk steeds meer stappen maken in een nieuwe, spirituele wereld en de wereld van de geest zal zich geweldig kunnen ontplooien. Het kan mooie wereld worden. Maar eerst nog even de dagelijkse wereldlijke zorgen oplossen alstublieft. Meer weten ?
Lees mijn nieuwe boek: De vloeibare samenleving – Futurouitgevers.nl.
