Contract for the web. Tim Berners-Lee, uitvinder van het internet, heeft op 24 november jl. een artikel geplaatst in de New York Times, waarin hij het “Contract for the Web” aankondigt. Zijn grote zorg is dat het internet, dat heel idealistisch begon ca. 30 jaar geleden, stap voor stap steeds meer misbruikt wordt door criminelen, mensen die nepnieuws of deepfakes verspreiden, organisaties en overheden die proberen burgers hun privé data afhandig te maken voor commerciële, criminele of intimiderende doeleinden, e.d.
Wat staat er in ? Het manifest draait om negen principes waaraan overheden, bedrijven en burgers zich zouden moeten gaan houden om het internet weer de ontmoetingsplaats voor iedereen te maken, zonder persoonlijke risico’s. Dus zoals het eens bedoeld was.
Voor de overheid luiden de drie principes:
1/ zorg dat iedereen kan aansluiten op internet
2/ zorg dat internet altijd voor iedereen beschikbaar is
3/ respecteer en bescherm iedereen zijn online privacy en data rechten
Voor bedrijven zijn de drie principes:
1/ maak het internet voor iedereen betaalbaar en beschikbaar
2/ respecteer en bescherm de privacy en persoonlijke data van iedereen teneinde online vertrouwen op te bouwen
3/ ontwikkel technologie zodanig dat dat het beste uit de mensheid haalt en het slechte beteugelt
Voor burgers en consumenten:
1/ wees creatief en werk samen op het web
2/ bouw sterke gemeenschappen die het publieke debat en de menselijke waardigheid beschermen
3/ vecht voor (het behoud van) het web
150 instituties hebben ondertekend. Inmiddels hebben een aantal Amerikaanse tech giganten zoals Google, Facebook en Microsoft deze principes ondertekend. Ook landen als Frankrijk en Duitsland zijn ondertekenaars in Europa. De Electronic Frontier Foundation, een voorvechter voor een vrij, toegankelijk, internet, geeft ook steun aan deze beweging.
Kritiek. Er is kritiek, o.a. van Mozilla, dat het manifest niet krachtig genoeg is. Immers, je kunt de principes ondertekenen, maar er staan geen sancties op niet naleven. Dat is allemaal waar. Neemt niet weg dat dit een zeer serieuze poging is het internet te repareren van de ellende die iedereen op dit moment ervaart. Het manifest zou navolging moeten krijgen in wetgeving van overheden, in ethische principes van bedrijven maar met name in de mindset van iedereen die het internet gebruikt op dit moment.
Hoe nu verder ? Wat in Europa wenselijk is, is allereerst dat veel meer landen dan Frankrijk en Duitsland het manifest ondertekenen. Want het moge dan een “zacht” manifest zijn. Het is wel vooruitgang. Het geeft een richting aan een hernieuwd bewustzijn hoe groot de waarde is van een vrij internet dat toegankelijk is zonder risico’s voor iedere burger en iedere organisatie. Daarom zouden ook IT bedrijven, alsook andere bedrijven en organisaties het manifest moeten ondertekenen. Bijvoorbeeld de CIO gemeenschappen in Europa, in Nederland het CIO-Platform, zouden mede moeten ondertekenen. Hierbij roep ik daarom iedere lezer van dit artikel op om naar de website van “Contract for the web” te gaan en het manifest te ondertekenen.
Een Digitale Rechtstaat . Verder zou dit uiteindelijk kunnen leiden tot nieuwe Europese of wereldwijde wetgeving over het gebruik van internet. Het is wenselijk dat overheden erkennen dat internet een nieuwe vorm van infrastructuur is die net zo goed als het electriciteitsnetwerk, het telecom netwerk of het verkeer, regulering behoeft. Het internet is veel te belangrijk om aan cybercriminelen en kwaadwillende overheden vrij spel te geven. In de vloeibare samenleving waar we stap voor stap in terecht aan het komen zijn, is net als in de klassieke samenleving rechtshandhaving nodig op de digitale infrastructuur, op databestanden, op dataprivacy. Kortom op digitaal bezit. In de digital age dient er een ordentelijke Digitale Rechtstaat te gaan komen, inclusief handhavingsorganisatie, die wereldwijd opereert. Helaas zullen we daar pas in 2038 serieus werk van gaan maken. .
