Stop het managen van grenzen – bouw een digitale wereld

Dit artikel is een update van een artikel van 9 januari 2020

Intro. In een wereld waarin klimaatverandering, digitalisering en migratie geen grenzen kennen, blijven veel politici vasthouden aan ouderwets nationalistisch denken. Terwijl bedrijven en wetenschappers al grensoverschrijdend samenwerken, blijft de politiek achter. Het is tijd om een digitale wereldorde te bouwen, gebaseerd op samenwerking, eerlijkheid en bescherming voor iedereen.

Grenzen in een digitale wereld: tijd voor meer internationale samenwerking. Natuurlijke grenzen zijn duidelijk: een rivier verdeelt landschappen, waardoor er aan beide kanten verschillende ecosystemen ontstaan. Maar kijk je beter, dan zie je dat wind, water, vogels, dieren, zaden en microben vrij oversteken. Ze verbinden beide kanten en houden ecosystemen gezond.

Voor menselijke samenlevingen geldt hetzelfde. Toch houden veel politici vast aan het idee van grenzen en douaneposten, alsof ze zo de complexe wereld kunnen beheersen. Klimaatverandering, digitalisering en migratie stoppen niet bij landsgrenzen, en in een digitale wereld verliezen fysieke grenzen veel van hun betekenis.

Mensen, bedrijven en organisaties “reizen” en werken steeds vaker grensoverschrijdend en vormen internationale digitale gemeenschappen. Digitale migratie is cruciaal voor vooruitgang. Ja, landen blijven nodig om lokaal bestuur te regelen, zorg te bieden en bescherming te bieden. Maar net als in de natuur zijn buitenlandse invloeden gezond en nodig voor nieuwe ideeën, kennisuitwisseling en internationale samenwerking.

We hebben “half-doorlatende” (semi-permeabele) grenzen nodig en duidelijke nationale agenda’s over wanneer we internationaal moeten samenwerken en wanneer we zelfstandig kunnen opereren. Op dit moment schieten we tekort: we focussen te veel op nationale hokjes en te weinig op internationale samenwerking.

Wat moet er veranderen?

• Politici moeten accepteren dat we in een digitale samenleving leven die vraagt om grensoverschrijdende governance en samenwerking vanuit een algemeen belang niet meer om louter het managen van nationale belangen.
• We hebben dringend supranationale wetgeving en handhaving nodig voor mondiale uitdagingen: databescherming, cybercriminaliteit, natuurbescherming, eerlijkere marktregels en toegang tot internet als mensenrecht.
• In de digitaliserende wereld moeten we grensoverschrijdende samenwerking bevorderen op terreinen als gezondheidszorg, klimaat en ecologie, duurzaamheid en onderwijs inplaats van vasthouden aan nationale belangen.
• Nationale wetgevingen, zoals belastingregels, moet worden gesynchroniseerd om wereldwijde ongelijkheid en kapitaalvlucht te verminderen en mobiliteit te bevorderen.

Deze visie betekent het opbouwen van grensoverschrijdende digitale gemeenschappen met een duidelijk mandaat op genoemde gebieden. Deze gemeenschappen moeten zoveel mogelijk onafhankelijk opereren van nationale regeringen.

De uitdaging. Dit is de echte uitdaging voor vooruitstrevende politici. Het is een grote opgave, maar het is precies wat we van leiders verwachten—meer dan alleen kortetermijndenken voor de volgende verkiezingen. Op dit moment lopen bedrijven en wetenschappelijke gemeenschappen voorop in grensoverschrijdende samenwerking, terwijl politici achterblijven.

Het is tijd voor politieke leiders met een digitale visie—leiders die begrijpen dat we minder nationalisme en meer internationale samenwerking nodig hebben om een eerlijke, veilige en toekomstbestendige wereld op te bouwen.